Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Η ζωή μετά...

Από τη στιγμή που τακτοποίησα όλες μου τις υποχρεώσεις στην alma mater μου, ήρθε η στιγμή και για μένα να παραδωθώ ολόψυχα στο μεθυστικό πνεύμα του καλοκαιρινού ήλιου και της θάλασσας.

Ένα στοίχημα για μένα είναι να κάνω αυτό που έκανα και παλιά. Να ξυπνάω στις 7 η ώρα και να κάνω ένα brisk constitutional (έναν όμορφο και χαλαρωτικό περίπατο στους δρόμους της πόλης). Τα φύλλα του πλατάνου 500 μέτρα από το σπίτι μου, δίπλα στην εκκλησία, ήτανε πάντα ένας πολύ μεγάλος σύμμαχος ενάντια στις ακτίνες του πατέρα των αστεριών. Όταν κάνεις ένα βήμα πιο κοντά του νιώθεις την ασφάλεια και την δροσιά του. Τα δέντρα είναι το air-conditioner της φύσης. Ψέματα είναι ότι ο άνθρωπος πρέπει να διατηρεί σταθερή την μεσότητα ανάμεσα στο κάθετι; Προφανώς και κάτι τέτοιο πηγάζει από τη φύση. Τα δέντρα και ο ήλιος είναι οι αιώνιοι αντίπαλοι. Όπως ο τριαδικός Θεός και ο Διάβολος. Όπως η φύση του ανθρώπου και οι επιθυμίες του.

Πριν ξεκινήσω για τον περίπατο, επιβάλλεται να κάτσω λίγο στο μπαλκόνι και να προσέξω την κροκόπεπλη αυγή. Τι καλύτερο από το να σε γεμίσει για όλη την ολόκληρη μέρα το πορτοκαλί της ανατολής; Είναι η αίσθηση που σου δίνει μια ελκυστική γυναίκα, ένα χαριτωμένο μωρό, μια στοργική μητέρα... Η αίσθηση είναι κοινή παντού. Η ομορφιά είναι καθολικό χαρακτηριστικό, δεν αλλάζει ανάλογα το φύλο, την κατάσταση ή την ψυχή.

Ε λοιπόν ναι! Το πήρα απόφαση.

Mithrandir


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου