Μια νέα ανανεωμένη σχέση με τα βιβλία.
Δεν πρόκειται να πάρω ποτέ διαζύγιο μαζί τους. Με τα βιβλία δεν κάνεις ποτέ λάθος. Πάντα φανταζόμουν, μαζί με τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες, πως ο Παράδεισος θα ήταν ένα είδος βιβλιοθήκης.
"Η βιβλιοθήκη σου ας είναι το μεγαλύτερο σου καταφύγιο. Οι κίτρινες σελίδες του ξεθωριασμένου αντίτυπου ας είναι ο οδηγός σου. Ο συνομιλητής σου. Η τροφή σου." Έτσι έλεγα μέσα μου. Και ήξερα οτι είναι αλήθεια.
Τα βιβλία προσφέρουν κάτι που λίγα πράγματα στον κόσμο μπορούν να κοντράρουν. Όταν στον κόσμο σου όλα καταστρέφονται, μπορείς να ανοίξεις την πόρτα και να φύγεις. Να φύγεις, ναι! Η πόρτα είναι η αυτοκτονία. Τα βιβλία είναι το παράθυρο. Πιο έντονο, πιο επαναστατικό, πιο δυνατό το να σπάσεις το τζάμι και να πηδήξεις έξω. Μπορούν να σου δώσουν την απόδραση που περιμένεις χωρίς αίματα, σχοινιά και δηλητήρια.
Οι χιλιάδες χαρακτήρες (είτε με σάρκα και οστά είτε οι χαρακτήρες πάνω στο χαρτί) που κοσμούν όλες τις σελίδες του κόσμου είναι οι σύντροφοι σου. Διαλέγεις να διαβάσεις γιατί θέλεις, επιδιώκεις, λαχταράς, ποθείς αυτή τη σχέση την αυθεντική, την σχέση της δημιουργίας. Η αίσθηση που σου δίνει το βιβλίο δεν συγκρίνεται με την αγωνία του φιλμ ή την ανατριχίλα της ωραίας μουσικής. Αυτό που σου χαρίζει είναι η συμμετοχή. Η συμμετοχή σε κόσμους καινούριους, καλοστολισμένους, ονειρικούς σε εποχές αξίας, τιμής, νοσταλγίας. Από τόπους με βρώμικα πεζοδρόμια γεμάτα σκουπίδια και σάλιο σε μαγικά βασίλεια με ήρωες, πριγκίπησσες με μακριά, ξανθά μαλλιά και ωραία μπλε φορέματα κεντημένα με τον ιδρώτα της τελευταίας παραμάνας. Η φαντασία είναι το μαγικό σου χαλί.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα κομμάτι από τον "Φύλακα στη Σίκαλη" του Σάλιντζερ. "Αυτό που πραγματικά με τρελαίνει είναι ένα βιβλίο που, όταν το τελειώσεις, εύχεσαι ο συγγραφέας που το έγραψε να ήταν ένας καταπληκτικός σου φίλος, τον οποίο μπορούσες να τον καλέσεις στο τηλέφωνο όποτε ήθελες. Αυτό δε συμβαίνει πολλές φορές, όμως. "
Τα φιλοσοφικά σε κάνουν να σκέφτεσαι. Τα ιστορικά σε θλίβουν. Οι βιογραφίες σε εμπνέουν. Τα πολιτικά σε ξυπνάνε. Τα ψυχολογικά σε τρομάζουν.Τα λογοτεχνικά όμως σου δίνουν τα πάντα.
Κάθομαι ξαπλωμένος στον καναπέ και αποφασίζω σαν ψευτο-Βυρωνικός ήρωας να ενδώσω ολοκληρωτικά στα ένστικτα μου. Ανοίγω το βιβλίο ήρεμα ήρεμα στην σελίδα που το είχα αφήσει. Από εκείνη τη στιγμή δε θυμάμαι τίποτα παρακάτω...
Δεν πρόκειται να πάρω ποτέ διαζύγιο μαζί τους. Με τα βιβλία δεν κάνεις ποτέ λάθος. Πάντα φανταζόμουν, μαζί με τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες, πως ο Παράδεισος θα ήταν ένα είδος βιβλιοθήκης.
"Η βιβλιοθήκη σου ας είναι το μεγαλύτερο σου καταφύγιο. Οι κίτρινες σελίδες του ξεθωριασμένου αντίτυπου ας είναι ο οδηγός σου. Ο συνομιλητής σου. Η τροφή σου." Έτσι έλεγα μέσα μου. Και ήξερα οτι είναι αλήθεια.
Τα βιβλία προσφέρουν κάτι που λίγα πράγματα στον κόσμο μπορούν να κοντράρουν. Όταν στον κόσμο σου όλα καταστρέφονται, μπορείς να ανοίξεις την πόρτα και να φύγεις. Να φύγεις, ναι! Η πόρτα είναι η αυτοκτονία. Τα βιβλία είναι το παράθυρο. Πιο έντονο, πιο επαναστατικό, πιο δυνατό το να σπάσεις το τζάμι και να πηδήξεις έξω. Μπορούν να σου δώσουν την απόδραση που περιμένεις χωρίς αίματα, σχοινιά και δηλητήρια.
Οι χιλιάδες χαρακτήρες (είτε με σάρκα και οστά είτε οι χαρακτήρες πάνω στο χαρτί) που κοσμούν όλες τις σελίδες του κόσμου είναι οι σύντροφοι σου. Διαλέγεις να διαβάσεις γιατί θέλεις, επιδιώκεις, λαχταράς, ποθείς αυτή τη σχέση την αυθεντική, την σχέση της δημιουργίας. Η αίσθηση που σου δίνει το βιβλίο δεν συγκρίνεται με την αγωνία του φιλμ ή την ανατριχίλα της ωραίας μουσικής. Αυτό που σου χαρίζει είναι η συμμετοχή. Η συμμετοχή σε κόσμους καινούριους, καλοστολισμένους, ονειρικούς σε εποχές αξίας, τιμής, νοσταλγίας. Από τόπους με βρώμικα πεζοδρόμια γεμάτα σκουπίδια και σάλιο σε μαγικά βασίλεια με ήρωες, πριγκίπησσες με μακριά, ξανθά μαλλιά και ωραία μπλε φορέματα κεντημένα με τον ιδρώτα της τελευταίας παραμάνας. Η φαντασία είναι το μαγικό σου χαλί.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα κομμάτι από τον "Φύλακα στη Σίκαλη" του Σάλιντζερ. "Αυτό που πραγματικά με τρελαίνει είναι ένα βιβλίο που, όταν το τελειώσεις, εύχεσαι ο συγγραφέας που το έγραψε να ήταν ένας καταπληκτικός σου φίλος, τον οποίο μπορούσες να τον καλέσεις στο τηλέφωνο όποτε ήθελες. Αυτό δε συμβαίνει πολλές φορές, όμως. "
Τα φιλοσοφικά σε κάνουν να σκέφτεσαι. Τα ιστορικά σε θλίβουν. Οι βιογραφίες σε εμπνέουν. Τα πολιτικά σε ξυπνάνε. Τα ψυχολογικά σε τρομάζουν.Τα λογοτεχνικά όμως σου δίνουν τα πάντα.
Κάθομαι ξαπλωμένος στον καναπέ και αποφασίζω σαν ψευτο-Βυρωνικός ήρωας να ενδώσω ολοκληρωτικά στα ένστικτα μου. Ανοίγω το βιβλίο ήρεμα ήρεμα στην σελίδα που το είχα αφήσει. Από εκείνη τη στιγμή δε θυμάμαι τίποτα παρακάτω...
Ένα δωμάτιο χωρίς βιβλία είναι σαν ένα σώμα χωρίς ψυχή. - Κικέρωνας
Mithrandir
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου